პოლ ვერლენი – რთველი

როდესაც თავში სიმღერა ისმის
და ხსოვნა ხდება სადარი ნისლის,
ეს სიმღერაა ჩუხჩუხა სისხლის,
ჩუმი მუსიკა შორეულ სიზმრის.

ისმინე ჩვენი სისხლის გოდება,
რისგანაც სული ილტვის, გშორდება,
ჯერ არსმენილი ჰანგი მდოვრდება,
ინავლება და გემშვიდობება.

შენ, სისხლო ძმისა, ღვინოვ ვარდისა,
ძმაო ღვინისა, ძარღვში გასულის,
ღვინოვ და სისხლო, სიდიადისა,

იმღერე, მოსთქვი, დასთმე წარსული,
სულიც განდევნე და, ნაწვალები,
წყვდიადს მიაბი ჩვენი მალები.

Vendanges

Les choses qui chantent dans la tête
Alors que la mémoire est absente,
Écoutez ! c’est notre sang qui chante…
Ô musique lointaine et discrète !

Écoutez ! c’est notre sang qui pleure
Alors que notre âme s’est enfuie,
D’une voix jusqu’alors inouïe
Et qui va se taire tout à l’heure.

Frère du sang de la vigne rose,
Frère du vin de la veine noire,
Ô vin, ô sang, c’est l’apothéose !

Chantez, pleurez ! Chassez la mémoire
Et chassez l’âme, et jusqu’aux ténèbres
Magnétisez nos pauvres vertèbres.