ლექსი მოსულა

მარიკა ლაფაურს

ჩუ…
მგონი ლექსი მიახლოვდება
და ჩემი ფიქრის აბლაბუდები
გაიბლანდება ბადებლონდებად
და დილბინდამდე დაელოდება.
…
ჰამაკის თავზე გადარწეული
ჩამოიღვრება ღამე, გრძნეული
და მოკამკამე ცაზე ურიცხვი
გამოლაგდება მალე მურიცხი,
აკიაფდება, გაიტოტება,
მოეფინება ზეცას ნოტებად…
გახე – მალერი! ბახი და ვერდი!
აჰა, ჰობოის ჰანგის ხავერდი
ძარღვებს დაივლის, ვით მარახოში,
ჩაიწმახნება სულსა და დროში
და, მიმღერება როს მოგინდება,
ისე გაილურს-გაირინდება,
რომ სიზმარეთში წაგიღებს რული,
იქ, სადაც მეფობს ქაოსი სრული,
შენ რომ სათქმელით დაგაორსულა…
…
ამასობაში, ლექსიც მოსულაა…