პოლ ვერლენი – ქალი და კატა

ქალის კალთაში ნებივრობს კატა,
ერთ რამედა ღირს თვალთვალი ამის,
მარმარა ხელი და თოვლა თათი
ანცობენ ბინდში დამდეგი ღამის.

პირველს თათმანის მაქმანის ჩრდილით
გადაუმალავს, ვითარცა გვესი,
აქატით თლილი ათივე ფრჩხილი,
სამართებლისებრ მკვეთი და მკვესი.

მეორეც ისე დათაფლულია,
ბრჭყალი ბუდეში მიმალულია,
თუმცა ეშმაკი აქვე ტრიალებს…

და ბუდუარში, სადაც წყვეტილი
ბგერა კისკისად გამოწკრიალებს,
ელავს ფოსფორის ოთხი წერტილი.

Femme et chatte

Elle jouait avec sa chatte,
Et c’était merveille de voir
La main blanche et la blanche patte
S’ébattre dans l’ombre du soir.

Elle cachait – la scélérate ! –
Sous ces mitaines de fil noir
Ses meurtriers ongles d’agate,
Coupants et clairs comme un rasoir.

L’autre aussi faisait la sucrée
Et rentrait sa griffe acérée,
Mais le diable n’y perdait rien…

Et dans le boudoir où, sonore,
Tintait son rire aérien,
Brillaient quatre points de phosphore.